Het was duidelijk herfst op zondag 3 november. Veel wind en felle buien zorgden dal alle Grift deelnemers weer dat heerlijke Novembervieren gevoel kregen. En er waren veel deelnemers van De Grift. In totaal drie wedstrijdploegen (twee dames en een heren ploeg). Annelies startte in een combi ploeg (gestuurd door Hessel) met roeisters van Ossa en De Zwolsche. Verder mag niet onvermeld blijven dat Grift leden Roel en Yvonne uitkwamen voor Daventria. Yvonne heeft de 4000 meter zelfs winnend afgesloten in haar veld (DVD 4x+) in een tijd van 15:53.8!

Het is al eerder geconstateerd dat er veel kruisverbanden bestaan tussen de wedstrijdploegen van De Grift. Dit maakte dat meer dan de helft van mijn team al voor dag en dauw waren afgereisd naar Amsterdam om te roeien, sturen en coachen). Daarom ploegden René en ik ons rond de klok van één door centimeters hagel op de A1. Na deze horde genomen te hebben bleek de A10 dicht door wegwerkzaamheden. We reden in een slakkengang door de binnenstad van Amsterdam waardoor we enigszins gestrest maar toch op tijd op het GEB terrein arriveerden. Dit terrein is een eldorado voor liefhebbers van industrieel erfgoed. Het is nu eigendom van Nuon en wordt welwillend ter beschikking gesteld aan roeiend Nederland tijdens de Head en de Novembervieren.

Na de hereniging met onze ploeggenoten Timon, Tom en stuur Gerrit, trokken we snel ons geel, rood, zwarte wedstrijdtenue aan. Ik moest denken aan de vele keren waarin we in het Duits zijn aangesproken. Tegenwoordig komt dat bijna niet meer voor. De Grift is in enkele jaren uitgegroeid tot een vereniging met een grote presentie op wedstrijden en marathons.

We startten als laatste in ons veld. Daardoor moesten wij lang wachten voordat we konden starten. Onze coach Kätheli wees ons op schitterende wolkenformaties. Wij hadden daar andere gedachten bij. Uiteindelijk mochten wij oproeien naar de voorstart en gaf Gerrit het commando “5 halen kracht erbij, 5 halen tempo opbouwen”. En daar gingen we. In een mooie cadans en (belangrijker) een mooie snelheid van bijna 16 kilometer per uur.

De Rozenoordbrug komt al snel. De hartslag begint al tegen het maximum aan te lopen. Dan al krijg ik visioenen van een heerlijk biertje bij de finish. Het is echter nog lang niet zover. Het middenstuk gaat goed. We varen met grote snelheid onder de Utrechtse Brug door. We hebben al meer dan de helft erop zitten. Nu de omval bij RIC. Het water wordt erg ruw. Grift roeiers zijn mooi-weer roeiers. Het Apeldoorns Kanaal is vaak zo vlak als een biljartlaken. Dat wreekt zich nu. De cadans wordt minder en de gelijkheid lijdt onder de onbalans in de boot.

De laatste fase. Onder de monumentale Berlagebrug door. Nog een kleine kilometer. De visioenen van een biertje worden bijna ondraaglijk. Het lichaam zegt “stoppen…nu”. Toch ga je door. De eindsprint wordt ingezet. Het gaat helaas niet meer zo goed. Dan een gelukzalig gevoel: de finish. Het is voorbij. Nu nog terug roeien in regen en hagel. We zijn toch tevreden. Grote delen van de race gingen goed gelijk en in een mooi hoog tempo. Dat biedt perspectief voor de toekomst.

Op de terugweg eten we heerlijk Chinees bij Tom. De resultaten van de andere ploegen worden via de smartphone opgeroepen. Het was een mooie dag voor wedstrijdroeiend Apeldoorn.

Gert-Jan Walgemoed